Nog niet zo lang geleden keek je meesmuilend naar Japanse toeristen die ze droegen. Je begreep het niet want ze droegen die muuleslunsen niet uit schrik om besmet te raken, maar uit beleefdheid, om ons, ingezetenen van de stad die ze bezochten, niet te besmetten. De Japanners bleven weg maar de mondmaskers kwamen in onze levens. ‘Enkel als het echt moet,’ zei je in het begin. Maar je bent bijgedraaid. Je conformeert je aan wat intussen is ingeburgerd. je hebt er voor elke dag eentje, en dan nog een in reserve. Af en toe moeten deze broeihaarden in de was.
