Ik beschouw al jaren elke reclame als antireclame. Dat helpt
wel. Al blijft de ergernis. Bijvoorbeeld: 'Er is wél een Planet B' - je weet
wel van welke firma. Hoe durven ze? Maar ze durven. Ze durven alles want ze
hebben de touwtjes in handen. Anderzijds is het soms wel lachen geblazen.
Bijvoorbeeld met 'Wij bouwen uw keuken in
Belgie' (België zonder trema). Dat
vind ik grappig en redelijk onschuldig. Maar al bij al toch een triest beroep,
vind ik: reclamemaker. Je maakt een product waarvoor mensen betalen om het
niet
te hebben.