wolkenfragmenten uit Primo Levi, Is dit een mens
3898
Als de zon ondergaat in een draaikolk van troebele, rossige wolken laten ze ons eindelijk uit de barak. (33)
3899
Boven ons jagen de kwaadaardige wolken, die ons scheiden van de zon; aan alle kanten zijn we ingesloten door het sinistere, verwrongen ijzer. (47)
3900
Buiten het raam zie je de witte lucht en zo nu en dan de zon; in dit land kun je daar recht in kijken, door de wolken heen, als was het door berookt glas. (54)
3901
Maar duizenden meters boven ons, in de scheuren tussen de grauwe wolken, voltrokken zich de ingewikkelde wonderen van de luchtgevechten. (196)
