191005
(…) * Het enige divertissement vandaag was een bezoek aan
het huis dat tegenover de veilingzaal van Bonte te koop staat. Een piekfijn
gerenoveerde, maar al bij al toch nog vrij kleine en niet zo praktische
hoekwoning. Beneden een woonkamer, keuken, wc, heel smal koertje en een immense
dubbele garage (waarin trouwens een blinkende knalrode Jaguar type E geparkeerd
stond). Langs een smalle trap gaat het dan naar de eerste verdieping met een
badkamer-met-ligbad en twee slaapkamers (een klein en een ander groot). Nog een
trap verder is er de tweede verdieping: nog een grote slaapkamer en een tweede badkamer.
Ik vroeg aan de man van de agence of de Jaguar in de garage inbegrepen is in de
prijs van 499.000 euro. (…) *
191006
Ik had
I Hired A Contract Killer al eens eerder
gezien, maar ik herinnerde me er niets van, behalve dan misschien de slotscène
op het kerkhof, wanneer onze held Henri Boulanger, voortreffelijk maar toch ook
enigszins op voorspelbare wijze want volstrekt zichzelf blijvend vertolkt door
Jean-Paul Léaud, zijn contract killer ontmoet op de begraafplaats, een beetje
zoals de tuinman die naar Ispahan is gevlucht, en daar alsnog Magere Hein
aantreft. De concrete plotwendingen en dialogen was ik kwijt, maar de algehele
sfeer was mij wel bijgebleven: die
vintage Kaurismäki-atmosfeer, met dat
autisme van Léaud, de tot het allernoodzakelijkste herleide tekst, de
schematische handelingen, de met zorgvuldig uitgekozen attributen en kleuren
aangeklede decors met daarin veel oog voor het schone-in-de-lelijkheid-van-het-verval,
de vooraanstaande rol die muziek speelt, de weemoed van de personages, de liefde
die ontluikt tussen ongelukkige mensen, de waardigheid van proletariërs en
outcasts. *
191007
Door
Het klauwen van de leeuw te lezen, word ik op
het spoor gebracht van Joop van de Horst,
Het einde van de standaardtaal
en van Anne Morelli (red.),
De grote mythen uit de geschiedenis van België,
Vlaanderen en Wallonië. En nu zie ik in Boudry’s boek (
Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat) in een voetnoot over
positieve som-spelen (de ongelijkheid wordt groter dan in bijvoorbeeld 1800
maar aangezien de totale welvaart exponentieel gestegen is, kan het best zijn
dat de armsten het nu veel beter stellen dan toen) een verwijzing naar een
ander boek dat hier al tien of misschien wel al twintig jaar of meer ongelezen
op de planken staat: Robert Wright,
Nonzero. De logica van de menselijke
bestemming. Enzovoort enzovoort. Overigens staat dat toontje van Boudry me
allerminst aan. U zeurt over toenemende ongelijkheid? Maar de armsten hebben
het beter! U zeurt over kinderarbeid in het Verre Oosten? Maar dat is goed voor
die economieën! Enzovoort. Geen morele bedenkingen bij Boudry met betrekking
tot het kapitalistische systeem als geheel. Alles gaat goed, nix ande handa!
Zal het dan werkelijk zo zijn dat hij door de pessimismen (het ‘doemdenken’) op
allerlei vlak te weerleggen ook het pessimisme met betrekking tot het klimaat
van tafel wil vegen? Ik ben in elk geval benieuwd wat hij te vertellen heeft
over de klimaatcrisis – maar daar ben ik nog niet, het komt pas tegen het eind
van zijn boek aan bod. *
