donderdag 15 oktober 2020

vorig jaar 258

191012 en 191013

(…) We dwalen door de nieuwe winkelmall nabij het station, langs de grachten, door de kleinere straten die naar de omwalling leiden. We stappen een kerk binnen, en nog een. We monsteren de etalages, wijzen elkaar het visgraatmotief in de baksteenpatronen van de bestrating aan, vinden het niet erg dat het miezert. * J. is heel blij met de zeventien delen Multatuli die ik hem bezorg omdat ik vind dat ze beter bij hem staan dan – ongelezen en zelfs onaangeraakt en onuitgepakt – bij mij. Ik heb een warm gevoel bij het weerzien. Hij heeft nu eindelijk werk, staat voor een ingrijpende wijziging in zijn monotone solitaire bestaan. Even later komt zijn vriend G. erbij. G. signeert zijn boek, dat J. me voor mijn verjaardag cadeau deed: Polaroid van de dag van Gert den Toom. Het bestaat uit een selectie uit een dagelijks bijgehouden blog, met foto’s en teksten. Zijn werk en zeker zijn manier van naar de wereld kijken is zeer verwant met wat ik doe. (…) *


191014

(…) *


191015

Benjamin Moser, Sontag, 43: ‘Kinderen van alcoholisten worden geplaagd door een laag zelfbewustzijn, zelfs als ze de hemel in worden geprezen, want ze blijven altijd het gevoel houden dat ze niet goed genoeg zijn. Ze kunnen liefde niet als iets vanzelfsprekends beschouwen, maar voelen zich als volwassene afhankelijk van de bevestiging van andere mensen – die ze vervolgens afwijzen.’ (…) * (…) * (…) * Sontags Against Interpretation lijkt mij verwant met wat JWL gisteren op zijn blog schreef (notitie 1748), over zijn weerzin om achter elk kunstwerk een betekenis te zoeken, in casu achter elk beeld van Tarkovsky een mogelijk symbool of een mogelijke betekenis. Je moet de vorm voor zich laten spreken; je moet niet telkens de vorm afwerpen als een schil en op zoek gaan naar een pit, die dan de inhoud zou zijn. Neen, de essentie ligt in wat er voor het grijpen ligt, in hoe de dingen zich aandienen – en dat kan in elke nieuwe periode van het leven anders zijn. Zoiets. *