190924
(…) * (…) * Er zijn twee manieren om de ergernis nopens koetspaarden aan te kaarten: je kunt het hebben over het ongemak dat zij, door hun hoevengekletter op de Brugse kasseien, de mensen bezorgen, maar je kunt het ook hebben over de manier waarop mensen ze bejegenen. S. neemt, in navolging van zijn moeder, de antropocentrische benadering voor zijn rekening, P. de hippocentrische. *
190925
Gisteren bijna een hele dag lang, of dan toch over de hele dag gespreid, op Facebook een discussie over het optreden van Greta Thunberg op het spreekgestoelte van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York, bij de opening van de zoveelste klimaatconferentie. (Daarover, over die klimaatconferentie zelf, heb ik dan, behalve dan met betrekking tot dat optreden, niets meer gehoord.) Het is bevreemdend, hoeveel emoties dit optreden uitlokt. Zoals bij alles tegenwoordig, valt ook hier het hele front in twee tegengestelde delen uiteen: de voor- en de tegenstanders. Over de voorstanders kan ik kort zijn. Ze zien wel dat er wat scheelt aan dat Zweedse meisje, maar ze juichen haar actie toe: hoe is het mogelijk dat zij in zo korte tijd van haar eenzame vrijdagse ‘Skolstraejk för Klimatet’, zittend voor dat Zweedse parlement, erin geslaagd is om honderdduizenden om niet te zeggen miljoenen jongeren en minder jongeren te mobiliseren en de idee van klimaaturgentie bij nog veel meer miljoenen op te krikken. Hoe ze dat doet, de manier waarop, is minder belangrijk; de inhoud primeert. Als het nu eindelijk tot actie komt, in de eerste plaats bij de beleidsmakers, dan heeft deze zestienjarige daar in niet geringe mate toe bijgedragen. Bij de tegenstanders ligt het ingewikkelder. Over de klimaatontkenners – of het nu ‘ecorealisten’ zijn of onverbeterlijke vooruitgangsoptimisten of ‘filosofen’ zoals Maarten Boudry – kunnen we het misschien beter niet hebben (al neem ik me wel voor om dat boek van Boudry te lezen, kwestie van het buitengebied van mijn bubbel beter te kennen). Maar dan zijn er ook tegenstanders van Thunberg die het wel eens zijn met haar boodschap maar toch bezwaar aantekenen. Hier onderscheid ik grosso modo twee kampen, en al dan niet merkwaardig genoeg zou je kunnen zeggen dat het ene kamp vooral vrouwelijk is en het tweede kamp vooral mannelijk. Het vrouwelijke kamp maakt zich vooral zorgen over het meisje: zal ze niet bezwijken onder de druk, onder de media-aandacht, onder het door haarzelf fel aangedikte verantwoordelijkheidsgevoel? Hoe kunnen zulke frêle schouders het immense gewicht van die zelf opgelegde taak torsen? Er worden vergelijkingen gemaakt met middeleeuwse voorbeelden van jonge vrouwen die een politiek-maatschappelijke of eventueel zelfs religieuze taak van een dergelijke omvang op zich namen maar die daar uiteindelijk aan bezweken zijn: bijvoorbeeld Jeanne d’Arc, … Hoe dan ook, Thunberg zit psychologisch niet in de haak, er is werk aan. Dat laatste argument hanteert ook het mannelijke kamp, maar hier blijkt minder bezorgdheid. Allerlei psychologische termen worden uit de kast gehaald. Volgens deze lieden, Facebookcontact – inmiddels voormalig Facebookcontact want ik heb hem ontvriend omdat hij maar bleef stoken en schelden – L. staat hier vooraan met de vlag te zwaaien en hij neemt daar zijn tijd voor. In, toegegeven, fraai proza scheldt en schimpt hij op het meisje en op al wie haar verdedigt: ze is knettergek, ze tiert hysterisch met overslaande stem, wat beeldt ze zich wel in, kijk eens hoe vreselijk ze eruitziet, ze doet me denken aan… En de heer L. krijgt bijval, uitsluitend van mannen. Enfin, de Zweedse wordt hier flink op de korrel genomen, vanop geruime afstand, door verstandige blanke mannen van middelbare leeftijd die qua profiel nauw aansluiten bij de politici die door haar op de korrel worden genomen, en zonder dat ze zich op welke manier dan ook kan verdedigen. Het leidt tot een verbazingwekkend, bevreemdend, verontrustend spektakel. (…) * Op de trein naar huis, na mijn werkdag, zit een groepje jongemannen. Het is half tien. Ze komen terug van een tweedaags vrijgezellenfeestje in Barcelona. Op en af met het vliegtuig. ‘Goed voor het milieu!’, hoor ik er een spottend zeggen. Benieuwd wat deze kerels van Greta Thunberg denken. * (…) *
