De aanblik van een vlucht trekvogels kan een dubbele intense ervaring teweegbrengen: esthetisch en ethisch. (Ik laat de verrukking van de ornitholoog onvermeld. Die is mij vreemd, hoewel.) De esthetiek is evident, behoeft geen uitleg. Zo’n zwerm ganzen, min of meer gedisciplineerd in V-formatie, of in afgeleiden daarvan, is gewoon: mooi. Maar er is ook de ethische ervaring. Wat je ook denkt te betekenen als mens, waar je ook denkt uit te komen met je inspanning en streven, succesrijk of vergeefs, die beesten blijven gewoon hun millennia oude, in hun genen ingebakken bewegingen maken. Onverschillig, onaantastbaar. (Was dat maar waar.)
