dinsdag 14 april 2020

LVO 156


Ik beschikte inmiddels over mijn allereerste cassetterecorder en ik wist mijn zus ertoe te overhalen om voor één keer haar grote bandopnemer, waarmee ze de kleinkunst-lp’s die ze uit de bibliotheek ontleende opnam, een paar dagen aan mij af te staan. Het plan was eenvoudig en zou evenveel tijd in beslag nemen als nodig was om alle op Martientjes spoelbanden opgenomen Beatles-lp’s (de complete catalogus!) op cassetjes over te zetten. Mijn cassetterecorder beschikte echter enkel over een uitermate rudimentaire microfoon, niet over een 'draad' om ‘rechtstreeks’ op te nemen, een draad die wij heel logisch maar tegelijk ook tamelijk absurd een 'rechtstreekse draad' noemden, en dus moest ik ervoor zorgen dat er geen omgevingsgeluiden waren die mijn opname zouden verstoren. Ik wachtte tot ik alleen in huis was om de klus te klaren en plaatste mijn op een primitief standaardje rustende microfoontje dicht tegen een van de twee luidsprekers.

Voor de eerste lp’s vormde deze werkwijze niet echt een probleem: die waren opgenomen vóór de ontwikkeling van de stereotechniek. Maar voor alles vanaf ik denk Beatles For Sale of Rubber Soul heb ik het enkele jaren moeten stellen met een ernstig verminkte opname en het bizarre was dat ik dat aanvankelijk niet door had. Pas toen ik mij de trotse eigenaar kon noemen van de ‘Dubbele Blauwe’, zijnde de op twee lp’s verzamelde grootste hits uit de tweede, stereofonische helft van de jaren zestig, merkte ik dat The Beatles nog veel rijkere muziek hadden gemaakt dan deze waarmee ik al die tijd genoegen had genomen. Toen ik nog later de platen ‘rechtstreeks’ kon opnemen – het geld om ze te kopen bleef lange tijd in onvoldoende mate voorradig – was het altijd een plezierige verrassing om te horen hoe nummers zoals Being For The Benefit Of Mr Kite! of Back In The U.S.S.R., die ik al kende dankzij de Martientje Parmentier-sessies en die ik zo al bijzonder tof had gevonden, wérkelijk klonken – en ik vraag me tot op de dag van vandaag af of deze aanvulling, van gehalveerde naar volledige stereo, werkelijk een verrijking is geweest of dan toch misschien ook een soort van demystificatie.




(wordt vervolgd) 
lees vanaf hier deel 1
lees hier vanaf het begin van deel 2