190422
J. houdt niet alleen van vogels, hij weet er ook veel van, en hij schildert ze met aquarel. Ik zag een grutto en een pimpelmees van zijn hand. Hij herkent aan de zang de tremelo van een winterkoninkje, vertelt over de groene specht, de torenvalk en de vinken op zijn domein, en belt me wanneer ik terug thuis ben om te zeggen dat hij een visarend heeft gezien, opgejaagd door kraaien – omdat we het even daarover hebben gehad toen we over Jan Desmet spraken. Ik vertelde dat ik de enige keer dat ik de beroemde ornitholoog en vogelschrijver sprak, die hier aan hetzelfde park woont als ik, hem vroeg of het kon of de niet door mij herkende, hoog overvliegende roofvogel een visarend was, hij daar bevestigend op had geantwoord. ‘Die vliegen hier regelmatig over’ – en dan bleek de strook tussen Brugge en kustlijn een corridor te zijn waarlangs vele duizenden vogels, ook visarenden dus, de trekbewegingen maken die Jan Desmet vanuit zijn zolderkamer observeert. (…) * (…) * Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst de film Mystic River (Clint Eastwood, 2003) zag, wist ik dat ik op een dag zou moeten spreken over (…). Nu ik Grâce à Dieu heb gezien, weet ik dat ik niet lang meer mag zwijgen. (…) Het is geen juridische maar een existentiële kwestie. Je le sais maintenant, grâce à Ozon. * De brand van de Notre-Dame en de fiscaal aftrekbare miljoenenstortingen door Frankrijks puissantste miljardairs om de kathedraal te herstellen die er het gevolg van zijn, geven aanleiding tot de gekste vergelijkingen. Moet dat geld niet naar onderwijs gaan, of naar de sociale zekerheid? Kunnen we niet beter de planeet redden in plaats van die ‘hoop bakstenen’ (sic)? Wat is erger: de verwoesting van een historisch monument waarbij niet één dode valt of de aanslagen in Sri Lanka op paaszondag waarbij – zo wijst ‘de teller’ nu aan – liefst 290 doden vallen en 500 gewonden, waarvan allicht velen voor de rest van hun dagen verminkt door het leven zullen gaan en niet door miljardairsmiljoenen zullen kunnen worden opgelapt? Moeten we werkelijk fondsen investeren in dat paradepaardje van een Kerk waarvan de prelaten zich aan kinderen vergrepen hebben? Want ja, die kwezels die kaarsenbrandend en Maria-aanroepend door de Parijse straten paraderen, zijn niet bij machte gebleken om de clerus ten aanzien van wie zij zo volgzaam zijn tot de orde te roepen. Enzovoort. Ons ethisch vernuft schiet tekort om dit soort vragen naar behoren op te lossen. Je kunt zeggen dat je geen appels met peren mag vergelijken, of met citroenen, maar daar schiet je niets mee op. We hebben dringend behoefte aan een standaard, in deze op hol slaande wereld vol waanzin en razernij. *
