zondag 5 april 2020

vorig jaar 129


190405
Iemand (maar wie?, ik weet het niet meer) vertelt me dat zijn (haar?) grootvader koppig elke vernieuwing verafschuwde. Jaren nadat zijn kinderen hem een kleurentelevisie cadeau hadden gedaan, toen dat, in de jaren zeventig, nog een nieuwigheid was, vertikte hij om de innovatie te omarmen en bleef hij koppig de zwart-witknop indrukken om zijn programma’s te bekijken: een bijzondere vorm van kleurenblindheid. * Toen ik nog samen was met X. kocht ik in de kringwinkel een bord met aan Oudenaarde gewijde voorstellingen, met de bedoeling het haar te schenken – zij woonde immers in Oudenaarde, aan de Grote Markt, soms zie ik de gevel van het huis wanneer er op tv weer beelden zijn van een of andere wielerwedstrijd die daar passeert. Maar het is er nooit van gekomen. Het bord bleef bij mij staan, ook na de breuk. En nu is het zelf gebroken. Het stond onder een bloempot op de buitenvensterbank, het rolluik is eraan blijven haken, het lag in scherven op het terras. *