zondag 16 februari 2020

vorig jaar 89


190216
Samen met S., M. en R., die ik voor het eerst zag, deelgenomen aan een quiz in De Dijk op Sint-Pieters. We werden eervol derde, er waren zeventien ploegen. Voor de VTM- en Q-Music-vragen moesten we passen, maar dat maakten we goed door in het iets moeilijkere segment beter te scoren. Op de vraag naar de grensgemeente die aan het Belgische Moerbeke en het Nederlandse Terneuzen grensde, wist ik de helft van het antwoord. Om de een of andere reden wist ik dat het iets met ‘Koe-’ te maken had. Koeplaats? Koestal? Neen, dat was het allemaal niet. Uiteindelijk bleek het om Koewacht te gaan. Toch vreemd, hoe er in de hersens blijkbaar ook dingen voor de helft liggen opgeslagen. Na de quiz trokken we naar On The Rocks, waar ik al vlug in alcoholisch angehauchte vermoeidheid wegzonk. Ik hoorde nog dat het over films ging: Citizen Kane, The Untouchables (waarover S. wist te vertellen dat er een speciale cameratechniek werd geïntroduceerd waarbij zowel op voor- als op achtergrond tegelijkertijd kon worden scherpgesteld) en The Matrix. Over die laatste film had S. het eerder al eens, herinnerde ik mij nog. Hij vertelde ook nog over een hoog, tot 1400 euro!, opgelopen boete voor een vergeten en dus niet binnengebracht exemplaar van Der Mann ohne Eigenschaften, jawel, in het Duits. S. heeft er zich dan nog op een of andere manier weten uit te lullen. * (…) * Ik koop in de Oxfam-tweedehandswinkel Cees Nooteboom ‘s Nachts komen de vossen om aan S. cadeau te doen, omdat hij me onlangs vroeg wat ik van Nooteboom vond. Van de andere boeken die ik voor 1 of 2 euro per stuk aanschaf, blijk ik er al twee in mijn bezit te hebben: De Mensheid zij geprezen van Arnon Grunberg en Lust van Elfride Jelinek. (…) De boeken die ik nog niet had zijn: Ons mankeert niets van Willem Jan Otten (omdat ik D. onlangs op de radio Otten hoorde loven, zij het dan dat ze het over zijn gedichten had en niet over zijn proza), L’ordre du jour van Éric Vuillard (zomaar, omdat de cover mij intrigeert), Van muizen en mensen van John Steinbeck (waarvan ik mij herinner dat P. er indertijd zo hoog mee opliep) en Binnenwereld van Stephen Spender (omdat ik op het achterplat lees dat deze autobiografie een portret bevat van Virginia Woolf). Ik besluit het exemplaar van Lust dat ik al had, een bij Querido uitgegeven zevende druk, te verwisselen voor het nu aangekochte, de veel mooier uitgegeven tweede druk bij Van Gennep, met op het voorplat een reproductie van het uitbundige schilderij Oy joi joi van de mij onbekende Roger Hilton, voorstellende een in hoge mate geabstraheerde dansende naakte vrouw. *