parallel 146

(…) er restte alleen een absurd omhulsel, zoals er alleen een absurd geluid overblijft als je vaak genoeg achtereen het meest alledaagse woord herhaalt zonder te denken aan de betekenis: huis, huisss, huiwzz.

Vladimir Nabokov, ‘Verschrikking’, in Het vernietigen van tirannen, in Ultima Thule, 360

ǁ

Mevrouw B. houdt van het woord spunk en ze gebruikte het meerdere keren als zelfstandig naamwoord en in de bijvoeglijke vorm spunky om te verwijzen naar zichzelf en naar de indruk die ze met haar boek op de wereld wilde maken, maar telkens als ze het gebruikte leek het woord eerder aan betekenis in te boeten dan te winnen, steeds abstracter en bevreemdender te worden, en voor ik het doorhad verwonderde ik me over de vijf letters en de lelijke klank van het woord.

Siri Hustvedt, Herinneringen aan de toekomst, 148-149