wolkenfragmenten uit Mark Twain, Leven op de Mississippi
2902
Als ik het koud hen, kook ik de Golf van Mexico bij
wijze van badwater; heb ik het warm, dan wuif ik mezelf koelte toe met een
wervelstorm; als ik dorst heb zuig ik een wolk leeg alsof het een spons
is; als ik honger heb en de aarde afstroop, laat ik hongersnood in mijn spoor
achter! (22)
2903
De passagier die het boek niet kon lezen zag er niets
anders in dan een hele serie mooie plaatjes, geschilderd door de zon en
overschaduwd door de wolken, terwijl het voor een geoefend oog helemaal
geen plaatjes waren, maar uiterst grimmige en bloedserieuze leesstof. (69)
2904
X had de oversteek op een recenter tijdstip gezien dan
Ealer en omdat het een bijzonder druilerige, zwaar bewolkte en donkere
nacht was stond Ealer net te denken of het niet beter was X te laten roepen om
te helpen dat stuk door te komen, toen de deur open ging en X naar binnen
stapte. (82)
2905
Voor het merendeel landschappen: een meer, eenzame
zeilboot, versteende wolken, pregeologische bomen op oever, antracieten
klif; naam van misdadigster duidelijk zichtbaar in hoek. (280)
2906
Deze kleuren harmoniëren met de omgeving en zien er
net zo natuurlijk uit als de gloed die een zonsondergang over de wolken
verspreidt. (321)
2907
Om vier uur begonnen zich in het zuidoosten dreigende wolken
samen te pakken en korte tijd later stak er vanuit de golf een wind op, die
ieder moment in kracht toenam.
(332)
2908
Nergens zag je een kleur die helemaal natuurlijk
aandeed – alles was overgoten met het loodkleurig zweem van de zware wolkenbank
boven ons. (367)
2909
En vervolgens glijen we ongeveer twintig kilometer
over het zilveren water, te midden van verrukkelijk, verbijsterend
landschapsschoon dat ons met stille bewondering vervult, en bereiken Mount
Vernon, tweehonderd meter hoog, met de romantische ruïne van een voormalig
eersteklas hotel tronend te midden van de wolkenschaduwen die deze
duizelingwekkende hoogte bestrijken.
(424)
