wolkenfragmenten uit Tommy Wieringa, Alles over Tristan
3547
Haar ogen waren grijs als een wolkenlucht
boven zee. (44)
3548
Boven zee rolden loodgrijze
regenBoven zee rolden loodgrijze regenwolken, achter hen, op het land,
scheen de zon. (76)
3549
Daarna had hij haar misschien
afgedroogd en warm gewreven tot ze rood zag, en waren ze naar een blokhut
hogerop gelopen waar ze de avond hadden afgewacht en zwijgend keken naar het
slepen van de wolken boven de vallei… (82)
3550
De slepende muziek paste bij de
leegte van de binnenplaats, de vallei daarbuiten en de wolkeloos blauwe
hemel. (126)
3551
Altijd zou er een geheim met haar
meereizen als een donkere wolk aan de hemel. (178)
3552
De lucht was vol parelmoeren stapelwolken. (186)
3553
Lage grijze bewolking hing
boven de bomen. (219)
3554
Kolkende wolken dreven rond
de toppen. Een suizende wolkbreuk doorweekte me tot op de draad. (223)
3555
Op een middag verschenen er
bergachtige, oranje wolken aan de horizon. (226)
3556
Onder het lichtgrijs geribbelde wolkenbed
zweefde het zwarte silhouet van een roofvogel, rondom mij was alleen gesteente. (239)
3557
Buiten waren de wolken
verdwenen, het was een knisperend frisse avond. (245)
