Ik kreeg het videocahier veel later eens onder ogen. Ik had het
mij verkeerd voorgesteld. In werkelijkheid was het geen adressenboek maar wel
een agenda van het jaar 1969. Ik heb het hier bij me. Ik gebruik het nu zelf om
mijn steeds aangroeiende lijst met te lezen boeken in op te tekenen.
Donkergroen kunstleder, de randen en de rug met doorzichtig kleeflint
verstevigd. Vooraan, bovenaan in het midden en met langwerpig ontworpen cijfers
waarin de verticaliteit van het boekje resoneert, staat in goudopdruk het jaartal
gestanst. Onderaan rechts prijkt een schildje, met daarin uitgespaard de
hoofdletters MBPI. De eerste bladzijden van het agenda, waarop ongetwijfeld
duidelijk werd gemaakt waarvan die letters de afkorting waren, zijn
uitgescheurd. Voorin steekt een in vier gevouwen gestencild formulier van de
firma Vandenborre, waaruit ik kan opmaken dat technieker Roger Ruysschaert op 5
oktober 2004 het videotoestel is komen regelen en daarvoor 30 euro cash heeft
geïncasseerd: 'betaald' staat op het formulier met de hand bijgeschreven, een
datum en onder 'handtekening technieker' een bescheiden krul. Mijn moeder zal
die 30 euro een enorm bedrag hebben gevonden – zeker nadat zij het met het
rekenmachientje dat zij van de bank had gekregen had omgezet naar franken.
'Maar mijnheer Ruysschaert, ge zijt hier nauwelijks een halfuur geweest en ge
rekent 1200 frank?' Op de keerzijde van het formulier staat – niet in het
handschrift van mijn moeder – een lijst van 34 tv-zenders, van 'BRT 1', dat
toen al lang VRT 1 moet zijn geweest, tot en met 'Discovery'.
De agenda zelf is door middel van klevertjes opgedeeld in secties.
Geen 26, zoals er 26 letters zijn in het alfabet, maar 36 genummerde secties,
die zonder enige twijfel overeenstemden met de nummering van de videobanden die
mijn moeder in gebruik had. Daarvoor gebruikte ze dus niet, zoals ik me
hierboven verkeerdelijk voorstelde, kapitalen. Ik doorblader het notitieboek en
stuit op programmatitels als 'Alles kan beter', 'Dalziel & Pascoe', 'The
Commander', 'Thuis' (ze schreef: 't Huis), 'Laatste Show', 'Midsummer
Murders', 'Witse', 'Bloedbad van Abbeville', 'Silent Witness', 'A Touch of
Frost', 'Weinachtmis', 'Meesterchef' enzovoort. Hieruit spreekt een voorkeur
voor het lichtere genre, en ook voor Engelse krimi's. Ik krijg kop noch staart
aan het systeem want achter elke titel staat opnieuw een cijfer, dat nooit
hoger is dan 30, en veel van de genummerde secties bleven oningevuld.
Door het handschrift van mijn moeder, en ook door de typische agenda-typografie,
met voor elke bladzijde een nieuwe datum en de gelijnde bladzijden en onderaan
de pagina een kalendertje voor de hele maand, doet deze groene MBPI-agenda mij
denken aan de agendaatjes die mijn moeder indertijd bijhield en waarin ik soms eens
neusde, puur uit nieuwsgierigheid. Dat mocht, want mijn moeder zou haar
geheimen, mocht ze die al hebben gehad, zeker niet in zo'n boekje schrijven.
Maar ik herinner mij toch ooit eens aan haar te hebben gevraagd wat die
hoofdletter 'M' betekende die ik zo ongeveer om de maand, iets minder
eigenlijk, telkens zag opduiken – altijd op dagen die al achter ons lagen,
nooit op dagen die nog moesten komen. Moeder wuifde mijn vraag weg met de
opmerking 'curieuzeneuzen en vragenstellen'.
En kijk, nu ik dit zo opschrijf, valt er mij een losstaande verre
herinnering binnen aan de tijd dat wij nog in de Prins Alexanderstraat woonden.
Mijn driejarige zelf bevond zich bij de overburen, een alleenstaande oude vrouw
en haar dochter, en vroeg wat er in de kast onder de gootsteen werd opgeborgen.
Die toen al oude vrouw – ik ben haar naam vergeten – wuifde mijn
nieuwsgierigheid op precies dezelfde manier weg als mijn moeder een paar jaar
later: 'curieuzeneuzen en vragenstellen' – het was een staande uitdrukking.
Die kapitaal ‘M’ in het agendaatje van mijn moeder, overigens, had
in elk geval niets te maken met het logo van de zogenaamde Melkbrigade, die
ons, de jeugd van die dagen, door middel van uitvoerige
mediacampagnes voorhield dat het gezond was om dagelijks een dosis melk in te
nemen.
Lees hier
LVO vanaf het begin
