190121
Al om vier uur wakker. Het radionieuws herinnert er mij
aan dat er een volledige maansverduistering te zien is vanaf half vijf.
Bovendien zou het een ‘bloedmaan’ worden. Reden te meer om op te staan. En ja,
ik krijg inderdaad een spektakel te zien. De hemel is helemaal onbewolkt, de
maan vol. En dan begint de schaduw van de Aarde van links af aan over de maan
te schuiven, en naarmate die schaduw de maan vollediger bedekt, kleurt hij
roder, of roestiger, of rosser. Ik kijk naar het fenomeen met een
handverrekijkertje, wat verre van ideaal is omdat ik het beeld niet stabiel kan
houden, maar wat ik zie is toch mooi en bevreemdend. Door de schaduw lijkt de
volle maan, anders een heldere cirkel, nu veel driedimensionaler dan normaal,
wat haar veel meer het karakter van een bol geeft, een volume dus, waardoor je
opeens gewicht ervaart, meer dan licht, en je je verbaast hoe het
in godsnaam mogelijk is dat zoiets immens daar blijft hangen, zweven,
rondvliegen – ja, hoe moet je het eigenlijk uitdrukken. * (…) *
190122
Het sneeuwt een paar centimeter en meteen wordt over het
land een soort van noodtoestand uitgeroepen, we belanden in een staat van
beleg, de goegemeente wordt paniekerig ongerustheid aangepraat. Hopelijk
overleven we het, straks begint het hamsteren. Jean-Marie Dedecker ziet er
vast en zeker een bewijs in dat het met die klimaatopwarming niet zo’n vaart
zal lopen en die klimaatspijbelaars, ja die verdienen niet beter dan een flinke
portie strafstudie om hun kennis over de zogezegde opwarming van de aarde wat
bij te spijkeren. *
