6.
Je hebt, in
relatie met het risico dat verbonden is met het verkennen van grenzen, grosso
modo twee soorten mensen: rechts hebben we de voorzichtigen, de conformisten,
de conservatieven – en links de ondernemers, de durvers, de nonconformisten en
excentriekelingen, de progressieven. Onlangs hoorde ik, in een aflevering van Alleen Elvis blijft bestaan, Marguerite
Yourcenar aan een nog jonge Bernard Pivot zeggen dat wie zijn hele leven
conformist is gebleven, niet heeft geleefd. Dat deed me terugdenken aan de
titel van een tekst die ikzelf vijfentwintig jaar geleden schreef: ‘Leven in
het verschil of lof der onaangepastheid’. Daaruit citeer ik hier de volgende
zin: ‘De tijd speelt in mijn nadeel. Als ik niets doe, gaat ze voorbij, zak ik
verder weg. Ik moet de tijd tot stilstand brengen door onderscheidingen aan te
brengen, door mijzelf te onderscheiden van wat mij de adem beneemt.’ Het is
vreemd om eigen teksten van een kwarteeuw geleden onder ogen te zien.
7.
Het leuke
van Facebook is dat er om de haverklap dingen op ‘passeren’. Welnu, terwijl ik
deze ‘mijmeringen’ schrijf, passeert
een uitspraak van Gilles Deleuze, een leuze van Deleuze, zo u wilt: ‘Être de
gauche c’est d’abord penser le monde, puis son pays, puis ses proches, puis
soi; être de droite c’est l’inverse.’ Wie links is gaat van algemeen naar
particulier, wie rechts is maakt de omgekeerde beweging.
lees hier
vanaf aflevering 1 van dit stuk over grenzen
