als reactie op een column van Kathleen Cools over het hoge aantal universiteitsstudenten en de weerslag daarvan op de universiteiten
Ik zag een tijdje geleden in Leuven een indertijd (halfweg de jaren tachtig) zéér inspirerende maar nu, als academicus, totaal uitgebluste professor terug - hij miste, en mist nog altijd, een vingerkootje. Mijn hart brak.
