Over de toespraak van president José Mujica van Uruguay over de markt en het geluk.
‘Zelden, nee: nog nooit, heb ik een politicus met zo veel morele autoriteit horen praten over een langetermijnvisie.’ Ja, zo heb ik het ook ervaren. Maar meteen – het goede en het schone en het ware treden nooit onvermengd op – temperde een bijgedachte mijn vreugde: dat deze man zoiets enkel kan uitspreken omdat hij oud (77) is en geen macht meer te verwerven of te behouden heeft. Reden tot vreugde levert zo’n toespraak vast en zeker en niemand zal mij ooit een gebrek aan respect voor ouderen kunnen aanwrijven, maar het zou mij nog meer verheugen indien ik meer jongere en krachtigere mannen en vrouwen daadwerkelijk risico’s zou zien nemen. Indien ik in organisaties de zwijgers en jaknikkers zou zien opstaan tegen de kaasschaven en citroenpersen die hen belagen; indien ik in de politiek de backbenchers voor hun eigen gedacht zou zien opkomen; indien ik, bijvoorbeeld, in het onderwijs de gewone leerkrachten in opstand zou zien komen tegen het geestdodende gebureaucratiseer. José Mujica inspireert – maar laat het niet bij ‘delen’ en ‘leuk vinden’ blijven. Ik zie op Facebook veel mooie dingen gebeuren en sommigen onder jullie zijn echt wel een steen aan het verleggen in de rivier. Dat is formidabel. Maar weet ook dat Facebook een uitstekende susmachine is - een die gewetens sust. Jeroen (Olyslaegers), hoe dan ook, ik heb veel waardering voor wat je doet en hoe je het uitdraagt!
