woensdag 6 januari 2016

vierenvijftig 87


DE IDEALE WERELD / EINDEJAARSDAGEN

30 december 2015

woensdag


‘Begrijp de wereld voor hij ideaal wordt’, dat is de slogan waarmee Canvas dezer dagen zichzelf aanprijst met een affichecampagne maar ook met een spotje op tv, heb ik gezien. Op de affiche zien we op de foto achter de tekst: een boot volgepropt met vluchtelingen. Het spotje is een compilatie van dé beelden van 2015, de ene ramp na de andere: vluchtelingen langs een veel te hoog hek op een of andere grens in het oosten; een gebouw dat wordt opgeblazen in het kader van een of andere antiterreuractie; een vliegtuig dat bommen dropt – maar al deze beelden worden omgekeerd afgespeeld: de vluchtelingen stappen achteruit; de neerstortende gevel keert terug tot het nog gave gebouw; de bommen vallen niet maar stijgen en keren terug in de schoot van de bommenwerper. Beklijvende beelden allemaal, ze zetten de slogan kracht bij omdat ze daarmee in een schril contrast staan. Want deze wereld is natuurlijk niet ideaal, dat weten we allemaal. Eén rubberboot met mensen die hun leven riskeren om een beter leven te zoeken – wat een paradox! – is al genoeg om te weten dat deze wereld vérre van ideaal is. En het duurt nog wel een tijd vooraleer het zo zal zijn. Erger nog: het zal er nóóit van komen zolang er mensen zijn. ‘Begrijp de wereld voor hij ideaal wordt’ is derhalve een gelaten-berustende boodschap. Niet slecht, hij zet aan het denken. Maar dan keert ineens die berusting om in cynisme. Want Canvas doet hier méér dan alleen maar zeggen dat het zijn best zal doen om duiding te geven bij de chaos en de dreiging die ons omringen, dat het ons zal bijstaan in ons onvermogen om in al die misère en verwarring, om in al dat geweld en bedrog nog enige zin te ontwaren. Want dat ‘ideaal’ slaat natuurlijk ook op het succesvolle satirische programma ‘De ideale wereld’, dat Canvas heeft overgenomen van de commerciële zender Vier. En dan laat de slogan zich opeens ánders lezen. Dan zegt de slogan eigenlijk: onze gehaktmolen heet ‘Duiding’, maar het eindproduct is ‘Lol’ en de eenheid waarmee wij de waarde ervan bepalen is niet ‘Emancipatie’ of ‘Wereldverbetering’ maar ‘Kijkcijfers’. Dan wordt het ineens bitter om op die affiche die sukkelaars te zien dobberen op de Middellandse Zee. ¶

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het me niets doet om deze eindejaarsdagen in grote mate alleen door te brengen. Natuurlijk zou ik graag ergens mijn benen onder een rijkgevulde tafel schuiven en met vrienden samenzijn, of lange wandelingen maken om daarna te aperitieven bij een haardvuur in een vakantiehuis in de Ardennen. Maar het is niet anders. ¶