5 januari 2016
dinsdag
BLOKKEN / LA GRANDE BELLEZZA
 |
| © één |
Ik mag graag naar ‘Blokken’ kijken tijdens een solitaire broodmaaltijd.
Ik vind Ben Crabbé een geschikte kerel met komisch talent en soms al eens een
gepaste kritische zin. Zijn programmaatje leert mij veel over de toestand van
de wereld en de aard van de mens. En vooral over diens niveau van geletterdheid
en algemene kennis. Maar er is meer. Zo heerst er, in ‘Blokken’, de
ongeschreven wet dat je niet mag zeggen ‘Dat is van voor mijn tijd’. Crabbé
brengt dit als running joke aan – zoals
hij bijvoorbeeld ook steevast het woord ‘sport’ uitspreekt zoals Jan Becaus dat
deed, met een ingeslikte r die klinkt als een j, of het woord ‘Vlaams’ zoals de
pijprokende taalpuristen van de jaren zestig dat in het taalopvoedingsprogramma
‘Hier spreekt men Nederlands’ deden, en zoals hij ook voorwendt niets te kennen
en zelfs niet te wíllen kennen van alles wat met natuur en dieren te maken
heeft. Dus, het excuus ‘Dat is van voor mijn tijd’ onthaalt Crabbé altijd op
een diepe zucht. Maar de onderliggende boodschap schuift wel degelijk mee: je
mag in het zelf te jong zijn om iets rechtstreeks te hebben meegemaakt geen
alibi vinden om iets niet te weten.
Ik vind dat een behartenswaardige insteek: de populaire cultuur draait al
genoeg om wat hip en actueel is, het kan nooit kwaad om ook eens naar de roots van dat alles te kijken. Al zit er
aan deze gimmick natuurlijk ook wel
een ánder kantje: Crabbé, ijdel als hij is, wordt zelf niet graag oud
natuurlijk, en hij kan het niet hebben dat zijn vaak jeugdige kandidaten in een
andere wereld leven dan deze waarin hij zelf alles heeft opgesnoven en
geabsorbeerd wat hem gemaakt heeft tot wie hij is: iemand die een
onvoorstelbare hoeveelheid nutteloze kennis over een voorbije periode heeft
opgeslagen, en die, soms met een nauwelijks verholen verbazing, kijkt naar hoe
weinig daarvan maar tot bij de volgende generatie geraakt. Héél boeiend vind ik
dat! ¶
La Grande Bellezza:
de melancholie om de niet geconsummeerde bekoring tegenover de verbittering
vanwege de ijdelheid van de geneugten. Een prachtfilm. ¶
