dinsdag 12 januari 2016

vierenvijftig 93



5 januari 2016

dinsdag

BLOKKEN / LA GRANDE BELLEZZA

© één
Ik mag graag naar ‘Blokken’ kijken tijdens een solitaire broodmaaltijd. Ik vind Ben Crabbé een geschikte kerel met komisch talent en soms al eens een gepaste kritische zin. Zijn programmaatje leert mij veel over de toestand van de wereld en de aard van de mens. En vooral over diens niveau van geletterdheid en algemene kennis. Maar er is meer. Zo heerst er, in ‘Blokken’, de ongeschreven wet dat je niet mag zeggen ‘Dat is van voor mijn tijd’. Crabbé brengt dit als running joke aan – zoals hij bijvoorbeeld ook steevast het woord ‘sport’ uitspreekt zoals Jan Becaus dat deed, met een ingeslikte r die klinkt als een j, of het woord ‘Vlaams’ zoals de pijprokende taalpuristen van de jaren zestig dat in het taalopvoedingsprogramma ‘Hier spreekt men Nederlands’ deden, en zoals hij ook voorwendt niets te kennen en zelfs niet te wíllen kennen van alles wat met natuur en dieren te maken heeft. Dus, het excuus ‘Dat is van voor mijn tijd’ onthaalt Crabbé altijd op een diepe zucht. Maar de onderliggende boodschap schuift wel degelijk mee: je mag in het zelf te jong zijn om iets rechtstreeks te hebben meegemaakt geen alibi vinden om iets niet te weten. Ik vind dat een behartenswaardige insteek: de populaire cultuur draait al genoeg om wat hip en actueel is, het kan nooit kwaad om ook eens naar de roots van dat alles te kijken. Al zit er aan deze gimmick natuurlijk ook wel een ánder kantje: Crabbé, ijdel als hij is, wordt zelf niet graag oud natuurlijk, en hij kan het niet hebben dat zijn vaak jeugdige kandidaten in een andere wereld leven dan deze waarin hij zelf alles heeft opgesnoven en geabsorbeerd wat hem gemaakt heeft tot wie hij is: iemand die een onvoorstelbare hoeveelheid nutteloze kennis over een voorbije periode heeft opgeslagen, en die, soms met een nauwelijks verholen verbazing, kijkt naar hoe weinig daarvan maar tot bij de volgende generatie geraakt. Héél boeiend vind ik dat! ¶

La Grande Bellezza: de melancholie om de niet geconsummeerde bekoring tegenover de verbittering vanwege de ijdelheid van de geneugten. Een prachtfilm. ¶