7 januari 2016
donderdag
TOUCHING THE VOID
© Touching The Void |
Touching The Void was een spannende
bergbeklimmersfilm, maar het interessantste werd ons onthouden. Het verhaal is,
hoe onwaarschijnlijk ook, toch gebaseerd op waar gebeurde feiten. (Eigenaardige
uitdrukking: waar gebeurd.) Twee vrienden, A en B, beklimmen een ‘nog
maagdelijke’, dat wil zeggen nog niet door mensen betreden, bergflank in de
Andes. Ze bereiken de top, maar de omstandigheden zijn uitermate bar. B valt en
breekt zijn been. A doet het onmogelijke om hem te redden, maar moet
uiteindelijk, om zijn eigen hachje te redden, de levenslijn doorsnijden waarmee
B met hem verbonden is. B valt in een crevasse, een gletsjerkloof en A
is ervan overtuigd dat zijn maat dood is. A zelf bereikt ternauwernood het basiskamp
en blijft daar nog een dag of vier. Wanneer hij op het punt staat de terugtocht
naar de bewoonde wereld aan te vatten, komt B, na bovenmenselijke inspanningen
te hebben geleverd, alsnog ook in het kamp aan. A verzorgt B en samen keren ze
terug naar het laagland. Deze – geacteerde – peripetieën worden afgewisseld met
interviews met de échte personages, zoveel jaar later. Zij vertellen, elk
vanuit hun standpunt uiteraard, wat er precies gebeurd is, wat zij daarbij
voelden en hoe zij erin slaagden om het avontuur te overleven. Maar over hoe
zij zich na hun exploot en nu, ten tijde van het maken van de film dus, tot
elkaar hebben verhouden, daarover werd geen woord gezegd. B had inderdaad reden
genoeg om boos te zijn op A. Die had weliswaar een lovenswaardige poging
ondernomen om B te redden, maar hij had toch ook het touw doorgesneden, waarmee
hij B een gewisse dood tegemoet liet vallen. A kampte met schuldgevoelens, die
nog werden versterkt door de reacties van alpinisten op het thuisfront, die het
niet kunnen vonden dat je je makker op die manier in de steek laat. Ook al
hangt je eigen leven ervan af. Samen uit samen thuis, luidt blijkbaar het
bergbeklimmersdevies. Nu, wat er ook van zij, dat beide klimmers apart werden
opgevoerd en dat er met geen woord werd gerept over hun onderlinge verhouding
na hun thuiskomst, wierp toch een paar interessante ethische vragen op – het was
onbevredigend dat daarop geen antwoord kwam. ¶