16 januari 2016
zaterdag
NEBRASKA / FOTOARCHIEF
Er is een film met een kerel die op een grasmaaier de VS
doorkruist, de titel ontsnapt me nu even. Gekke projecten, gekke reizen. Nebraska van Alexander Payne (2013) is
zo’n film. Een oude knorpot vat een reclamefolder van een schimmige firma
letterlijk op: hij denkt dat hij 1 miljoen dollar heeft gewonnen en wil het
bedrag persoonlijk gaan innen. Zijn gif spuwende gade – ‘Wat ik met 1 miljoen
dollar zou doen? Ik zou hem in een rusthuis steken!’ – vermag hem niet tegen te
houden. Probleempje: Grumpy mag, vanwege zijn drankprobleem, niet meer met de
auto rijden en het hoofdkantoor van de vermeende hoorn des overvloeds is een
staat of twee verderop gevestigd. Te voet dan maar. Zoonlief kan zijn vader
alleen maar tegen diens droom in bescherming nemen door erin mee te gaan. Ze
belanden met hun tweetjes opvallend vaak in troosteloze afspanningen. ‘Je zou
ook aan de drank zijn als je met je moeder zou getrouwd zijn,’ weet pa. De
onderneming, die onderweg wordt onderbroken voor een familiereünie en enkele
touchante confrontaties met een ver verleden, waarin andere toekomsten nog
mogelijk waren, loopt uiteraard op een teleurstelling uit. Maar de twee zijn op
deze manier wel wat dichter bij elkaar gekomen en het ziet ernaar uit dat de
ouwe zich toch wat tevredener kan opmaken voor zijn grote inwisseling van het
tijdelijke met het eeuwige. Nebraska is
een leuke film, met een verzorgde zwart-witfotografie, die dit veel te grote land
zonder geschiedenis op weinig flatterende wijze in beeld brengt, en met
bijzonder pittige dialogen. ¶
 |
| 060120 |
Met het oog op een selectie die ik wil maken, ga ik door
mijn foto’s, tot bijna twaalf jaar terug. Vanavond belandde ik in
januari-februari 2006, dat is dus exact een decennium geleden. Het was een
heftige tijd, met veel veranderingen. (...) En vanavond, dus, laat ik de beelden van die tijd aan mij
voorbijgaan, een voor een. ¶
