Het einde van 2015 is bereikt. Morgen begint 2016. Gelukkig maar. |
donderdag 31 december 2015
facebookbericht 866
We zijn misschien niet aandachtig genoeg geweest. Omdat het
me tegenstaat nu opeens, na al die onachtzaamheid, een liedje van hem te
posten, enkel deze verzen. U vindt vast wel waaruit ze komen: "ze lachen
met de mooiste dingen / ze lachen wild ze lachen wreed". Dag, Zjef, je
koos een vreemde dag om te vertrekken, maar 't is je vergeven.
lijstje 10
van de in 2015 gelezen of herlezen (*), voor mij om de een
of andere reden belangrijke boeken (in chronologische volgorde en met links
naar teksten die ik het voorbije jaar over die boeken schreef)
Orhan Pamuk, Het
museum van de onschuld
Rob Wijnberg, De
nieuwsfabriek
David Nicholls, Wij
Stefan Zweig, De
wereld van gisteren
Douwe Draaisma, De
heimweefabriek
Hugo Claus, De
verwondering
John Updike, Een
huwelijk in afleveringen
Willy
Ronis, Derrière l’objectif de Willy Ronis
Patrick
Modiano, Rue
des boutiques obscures (*)
Hugo Claus, Het
verdriet van België (*)
David Foster Wallace, Superleuk,
maar voortaan zonder mij
Benno Barnard, Een
hiernumaals
Hugo Claus, Het jaar
van de kreeft (*)
Julian
Barnes, Arthur & George
Jozef Deleu, Brieven
naar de overkant
Lisa Appignanesi, Alles
over de liefde
V.S. Naipaul, Proloog
voor een autobiografie
V.S.
Naipaul, Miguel
Street
Robert Walser / W.G. Sebald, De wandeling, Le promeneur solitaire
Julian
Barnes, Polsslag
Michel Houellebecq, Onderworpen
Saul Frampton, Speel
ik met mijn kat of speelt ze met mij?
Jan Posman, Een brief
aan Jack Nicholson
John Cheever, Bijna
een paradijs
Michael Foley, Absurde
overvloed
Peter Handke, Het uur
van het ware gevoel
Milan Kundera, De
ondraaglijke lichtheid van het bestaan (*)
Stefan Zweig, Schaaknovelle
en andere verhalen
Jef Geeraerts, Tien
brieven rondom liefde en dood
Arthur Schopenhauer, Er
is geen vrouw die deugt
Michaïl Sjisjkin, Onvoltooide
liefdesbrieven
Victor Klemperer, Tot
het bittere einde I
Joost Zwagerman, Collega’s
van God
Stephan Enter, Grip
James Salter, Lichtjaren
Hans Magnus Enzensberger, De
grote volksverhuizing (*)
Joost de Vries, Vechtmemoires
Marc Reynebeau, Apollo’s
klacht
Joost de Vries, De
republiek (*)
Cees Nooteboom, Labyrint
Europa
Jozef Deleu, De
pleinvrees der kanunniken (*)
Marcel Proust, Over
het lezen (*)
Jeroen Brouwers, Sisyphus’
bakens
vierenvijftig 81
© Radio 1 |
24 december 2015
donderdag
De Standaard meldt dat Klara niet
meedoet met ‘De Warmste Week’ van Studio Brussel. Alle VRT-zenders doen dat
wel, maar Klara dus niet. Op zich geen nieuws natuurlijk, ware het niet dat het
ondertoontje in het artikel me niet aanstaat: het is alsof Klara zich moet
verantwoorden. Dit zegt wel iets over de collectieve beleving van die hele
‘Music For Life’. Plots is daar een samenhorigheid die – alsnog zonder dwang –
aan iedereen lijkt te worden opgelegd. Dat staat me tegen. Het lijkt me belangrijk
dat je een onderscheid blijft maken tussen eindejaarspret en caritas. En
bovendien hoort liefdadigheid discreet te zijn. Maar goed. Ik maak dus een
opmerkingetje op Facebook:
‘Met alle sympathie voor de actie “De warmste week”, maar
wie eventjes niet voor georganiseerde liefdadigheid en de daarbij gepaard
gaande drukte wenst open te staan, hoeft zich volgens mij echt niet te
verantwoorden.’
Daar komen reacties op. Onder andere van een zekere Peter
Van Litsenborg, mij niet bekend. Waarna zich het volgende gesprekje ontwikkelt:
Peter Van Litsenborg
Met alle sympathie voor degenen die de actie 'De warmste week' maar niks vinden
en wie eventjes niet voor georganiseerde liefdadigheid en de daarbij gepaard
gaande drukte wensen open te staan. Maar iemand die dit wél oké vindt en er
zelfs troost in vindt (zoals sommige mensen die dit jaar een dierbare verloren
zijn en nu geld inzamelen voor een organisatie die hen toen heeft geholpen)
hoeven zich volgens mij ook écht niet te verantwoorden !!
Pascal Cornet Ik
heb de grootste waardering voor al wie zich inzet voor een goed doel, eventueel
zelfs al feestend en voor een camera of microfoon. Ik zeg alleen dat je dat
niet aan iedereen kunt opleggen. Misschien geven sommigen de voorkeur aan
discretere vormen van liefdadigheid of aan helemaal geen liefdadigheid. C'est
tout.
Peter Van Litsenborg Wie wordt er iets opgelegd?
Je moét niet naar de tv-uitzending kijken of naar de radio luisteren, er zijn
andere zenders genoeg. De grote meerderheid van de Vlamingen zal er ook niet
aan deelnemen. Het is trouwens 1 week per jaar en heel wat kleinere
organisaties worden er enorm door geholpen.
Pascal Cornet Het
artikel hierboven was het uitgangspunt: het bijna-verwijt dat Klara niet
meedoet was wat mij stoorde – voor de rest moét er inderdaad niets en staat het
iedereen vrij om zich ver van alle feestgedruis te verschansen – toch zou ik
liever hebben dat dat gedruis iets was dat je moet opzoeken, niet iets waar je
voor moet vluchten.
Peter Van Litsenborg
Ik heb het artikel ook gelezen en vind dat Klara helemaal niks verweten wordt.
Ze geven integendeel aan dat Klara op hun manier meedoen maar wel hun eigen
programma behoudt. Ik denk dat het afhangt van je vooringenomenheid ;-) Ik moet
ook niets van K3 hebben maar kon een tijdje geleden ook niet naast de zoektocht
naar nieuwe zangeresjes kijken. Tendensen worden nu eenmaal door de media
overgenomen en gevolgd omdat een breed publiek dit wél wil volgen ... No sweat,
morgen ben je weer gerust ;-)
Pascal Cornet
Peter, dan is er weer de volgende waan van de dag. En vooringenomen ben ik
geenszins. Maar ik ben het ondertussen wel gewoon dat verwijt te krijgen, al
dan niet met smiley ernaast: het is de prijs die je betaalt als je je niet
wenst te conformeren met 'tendensen die door de media worden overgenomen ten
behoeve van het brede publiek'. Maar goed, nog een prettige kerst toegewenst,
en dank voor de reactie.
Peter Van Litsenborg
Dank voor de deftige discussie, het is soms al eens anders op deze media. Voor
jou ook prettige feesten en een Music 4 Life-vrij 2016 ;-)
Pascal Cornet
2016 hoeft voor mij niet MFL-vrij te zijn. Wens mij toe dat er volgend jaar nog
ontsnappingsmogelijkheden blijven bestaan voor de 366 wanen van de dag. ¶
wolken 1738-1739
wolkenfragmenten
uit Cees Nooteboom e.a., De atlas van
Nooteboom
1738
Uit het aantal verdiepingen leidt hij af
dat hij kennelijk in een wolkenkrabber terecht is gekomen, iets dat hij
bij het binnenkomen niet gemerkt had, maar hij besluit zich daar niets van aan
te trekken en bij Costa Rica uit te stappen. (136)
1739
(…) als er mannen bestaan
die hun vrouw aanzien voor een hoed (Oliver Sacks), waarom zou dan ook de
tragische Funes niet kunnen bestaan, die in het verhaal van Borges (‘Het
onverbiddelijke geheugen van Funes’) geen enkele wolk kon vergeten die
hij ooit voorbij had zien drijven, die zich elke schaduw tegen de muur, elke
bewegende tak die hij ooit gezien had moest blijven herinneren tot de dood erop
volgde? (139)
Abonneren op:
Posts (Atom)