 |
| © rr |
17 december 2015
donderdag
Het gaat maar door op die andere planeet: in Burundi staat
een genocide op til, Turkije valt de Koerden aan op andermans maar nu ook op
eigen grondgebied, Russen en Amerikanen en alles wat daar rond hangt
bombarderen met onduidelijke gevolgen onduidelijke doelen in Syrië, naar de
vluchtelingenstroom wordt al veel minder omgekeken dan een tijd geleden. En door
geen mens gehoord of gezien breekt alweer een immens grote ijsbrok van de kap
af en stort in zee. Alles went, werkelijk alles. En wat nog het meeste went, is
dat het went. ¶
X. was gisteren te laat omdat hij – naar eigen zeggen – in slaap
was gevallen op de trein van Leuven naar Aalst en pas in Liedekerke was wakker geworden.
‘t Zal wel waar geweest zijn want hij kon, ter staving van zijn bewering, op
het schermpje van zijn fototoestel een foto
tonen die hij, in afwachting van de eerste trein terug naar Brussel, op het
perron in Liedekerke had gemaakt, met zichzelf op de voorgrond en het
plaatsnaambord op de achtergrond. Het was een selfie, dus. Wanneer in de loop van de dag X. even zijn hoofd op
tafel legt, zijn jas tussen kop en blad, om een dutje te doen want hij heeft
vannacht slecht geslapen, doe ik met nasale omroepersstem: ‘Volgende halte
station Liedekerke’. Hilariteit! De sfeer draait hier een beetje zot door en ik
heb al aan Y. gevraagd om mij tegen te houden als ik te zeer tilt sla. Hahaha! ¶
