120816 L. vertelt
over X.. X. is in een scheiding verwikkeld. Hij ontdekte dat zijn vrouw hem
twee jaar geleden had bedrogen met haar ex-lief. Dat ex-lief woont inmiddels
wel aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, getrouwd en wel, maar X.’s
vrouw is na haar schuine schaats met hem een e-mailconversatie blijven voeren.
Daar is X. nu op uitgekomen. En dat is de reden waarom hij nu wil scheiden. De
impact is drastisch. De twee kinderen van X. worden meegesleurd in iets waarmee
ze totaal niets te maken hebben. Ze worden in miserie en verpaupering ondergedompeld.
Is het dan niet beter een misstap te vergeven? Een huwelijk is op zich al te vaak
een gevangenis. Maar die e-mail dan? Het neuzen in andermans privédocumenten is
altijd laakbaar, vindt L. en ik ben het met hem eens. Hoewel, valt X. iets te
verwijten? Zijn vrouw was wel heel erg slordig geweest: ze had gewoon zo’n mailbrief
laten openstaan op een gemeenschappelijk gebruikte computer…
