L. heeft het over de ouderdom. Vanaf zekere leeftijd speelt
leeftijd in je nadeel. Ouder dan vijfenvijftig of zelfs vijftig?: je waar wordt
onverkoopbaar. Kwaliteit blijkt niet in eerste instantie aan de orde. Als je
het op latere leeftijd nog waar moet maken, mag je het schudden. Wie te laat
begon, loopt de opgelopen achterstand nooit meer in. De jongeren hebben je
plaats al ingenomen. Dat stemt bitter. Maar L. is gelaten. Als je datgene wat
je doet maar graag doet. Je moet datgene doen waarvan je vindt dat het het
goede is. In zekere zin is het zelfs een bevrijding. De ambitie, die soms
verlamt of je in elk geval ánders doet werken dan je oorspronkelijk van plan
was, eventueel met getrokken messen of grotere toegevingen, valt weg.
Uitgerangeerd in de ratrace, oké, maar het maakt wel een grotere authenticiteit
mogelijk.
