wolkenfragmenten uit Pieter Waterdrinker, Tsjaikovskistraat 42
2968
Het was droog maar guur
novemberweer; een schrille wind blies onder de grijze wolken. (110)
2969
Een kwartier nadat we de Finse Golf
waren op gegaan kwam er een waterig zonnetje achter de wolken tevoorschijn;
de golven spatten hoog op, het vuilwitte schuim smaakte in de verte naar azijn. (111)
2970
Met een blikje bier in zijn handen
staarde hij door het panoramaraam naar buiten, over het als Manhattan vonkende wolkenkrabber-decor
van de stad. (131)
2971
De zee ging woest-grijs tekeer
onder een hemel van inktblauwe wolken. (168)
2972
(…) tot tweemaal
toe werd mij wederom het woord ‘holocaustontkenner’ toegevoegd, in Naam der
Koningin, aan de Prinsengracht te Amsterdam, op een bewolkte dag eind
december 1999, terwijl iedereen die hier aanwezig was in deze rechtszaal, in
dit gebouw dat later werd verpatst voor de bouw van een hotel, donders goed
wist, of dat diep had weggestopt in zijn bewustzijn, dat hier niet louter en
alleen iemand terecht zat die een romannetje had geschreven, maar tevens en
misschien wel in de eerste plaats het dágblad waarvoor hij schreef (…) (331)
2973
(…) de leden van de Broederschap der Rode Teugels menden collectief met hun
rode teugels een immense luchtkoets, een vliegende gouden karos, een open
landauer met luchtpaarden ervoor, waarvan de hoeven trappelden in de roze wolken,
alsof ze zwommen (…) (406)
