donderdag 20 september 2018

het overzicht 026




















Soms kom je van een reis thuis met verhalen. Anekdotes. Je probeert ze zo beeldend mogelijk te vertellen, maar je schiet daarin altijd tekort. Het is weinigen gegeven om hun verhaal zo levendig te vertellen dat toehoorders de indruk krijgen dat ze er zelf bij waren. Ja, het kan zelfs gebeuren dat iemand zich een vertelde anekdote herinnert en niet meer weet of hij hem zelf heeft beleefd dan wel hem enkel kent van horen zeggen.

Wie of wat in godsnaam is hier die kleine krachtpatser die met een tuinslang in de weer is? Zijn postuur en houding doen me denken aan afbeeldingen van negentiende-eeuwse circusartiesten: pezig, compact, besnord. Toen we in de schaduw van de haag rond zijn tuin stonden uit te blazen, toonde de man zich solidair met ons, dorstige en oververhitte fietsers. Misschien had hij zelf ooit nog gekoerst, wie zal het zeggen.

Ik had oog voor het bijzondere van dit voorval en drukte af. Het resultaat is geen meesterwerk, maar wel een foto die beter dan welk verslag ook weergeeft hoe warm het toen was, en hoe dorstig wij toen waren, en hoe vriendelijk die man ons tegemoet trad. Sindsdien is het voorval vervaagd, maar de foto is gebleven: telkens ik aan die reis terugdenk, zie ik in mijn hoofd deze waterdrager, deze vriendelijke Hercule.

Noord-Frankrijk - 050711