Afdrukken moet je altijd doen op het juiste moment. Hier was het juiste moment het verkeerde. Ik herinner mij dat ik de foto maakte omdat ik geïntrigeerd was door de fors op die lege binnenplaats van het Hôtel-Dieu in Rouen voortstappende vrouw. Uiteraard wou ik haar volledig in beeld, maar het toestel dat ik toen bediende was zo traag dat ik te laat kwam en – bijgevolg, in dit geval – op tijd. Want doordat mijn toestel de in miljoenen pixels opgedeelde lichtinval pas registreerde op het ogenblik dat de vrouw al het hoekje omging, kreeg ik opeens dit veel interessantere beeld. De geometrie van het gebouw en de leegte van de binnenplaats zetten zich af tegen de dynamiek van de figuur; de historiciteit van de negentiende-eeuwse architectuur contrasteert met het actuele en levende van de beweging – een beweging die op haar beurt op het punt van verdwijnen staat, wat alweer een herstel van de leegte inluidt. En dan is er nog dat extraatje, dat ik tijdens het maken van de foto niet had opgemerkt: het ook al gedeeltelijk achter een hoek schuilgaande – en daarmee voor een beeldrijm zorgende – silhouet van een gesculpteerde figuur, onder dat ene frivole krulletje gepositioneerd in een nis.
Rouen (F) – 060303
