181115
Ik kom met vier aanwinsten terug van een wandelingetje
naar de outlet van De Reyghere: drie auteurs die ik niet ken – Weijers,
Menéndez Salm’on, Haenel – en een boekje met drie vroege verhalen van Salinger.
Ik begin meteen met Het zwijgen van Jan Karski van Yannick Haenel. Het
boekje bestaat uit drie delen. De eerste twee zijn een transcriptie van het
interview dat Claude Lanzmann voor zijn film Shoah van Karski afnam en, dat
lijkt gemakkelijk verdiend, een samenvatting van een boek dat Karski zelf
schreef over zijn oorlogswedervaren. Het is dan uitkijken naar het derde deel
dat, aldus de verantwoording achterin, fictie is, gebaseerd op een biografie
van Jan Karski. Op het achterplat onder meer een quote uit Der Spiegel:
‘De constructie van dit boek is gewaagd voor een literair werk, en veroorzaakte
prompt een schandaal.’ Ik ben benieuwd. * De commotie rond de brexit in
Engeland, waar de media zo hard op focussen, raakt mijn kouwe kleren niet. Ze
doen maar. Wat wél mijn kouwe kleren raakt, is een getuigenis die op Facebook
passeert van een man die een politieoptreden filmde tegen zogenaamde
transmigranten in Landen. De man werd geslagen en opgesloten. De minister van
Binnenlandse Zaken, Jan Jambon, loog
daarover in de Kamer. Tegelijkertijd passeert een
artikel in DeWereldMorgen over een colloquium dat Jambon organiseert over
‘Niveau S’, zijn natte Orwelliaanse droom van een ‘totale veiligheid’, te
bereiken welteverstaan door het toepassen van draconische vrijheid- en
privacyberovende maatregelen. *
