zaterdag 6 oktober 2012

schrikkel 265

Hij moet er al een tijdje hebben gehangen wanneer zijn gegons, als een bromvlieg die in een kamer is verdwaald, eindelijk tot mij doordringt. Hij leidt mij af van mijn lectuur. Hij heeft daar al een paar cirkels gedraaid. Dan hangt hij weer een tijdje stil – en vliegt weer verder. Na een wijde bocht hangt hij weer op dezelfde plaats. Ik schroef een telelens op mijn toestel en haal de helikopter naar me toe. Er gaat een dreiging van uit. Wat wordt hier in de gaten gehouden? Ik beeld me in dat hij mij ziet, fotograferend.