Ik ben drie keer gegaan naar de verkoop van de ‘afgevoerde’
exemplaren in de bibliotheek en heb uiteindelijk vijftig boeken gekocht voor,
alles samen, dertig euro. Dat is natuurlijk belachelijk, en niet alleen omwille
van het geringe bedrag. Want zeg nu eens zelf, zeg ik tot mezelf, wanneer ga je
die vijftig boeken allemaal gelezen hebben? Ik voer ter verdediging aan: een
deel héb ik al gelezen en wil ik gewoon bij me in de buurt, een ander deel héb
ik al en heb ik enkel gekocht om weg te geven, en als er al een deel is dat ik
nooit zal lezen, dan heb ik ze tenminste van de papiercontainer gered – al moet
ik wel toegeven dat die exemplaren door mijn verzamelwoede en heb- en
schraapzucht niet in het bezit van andere boekenliefhebbers zijn kunnen komen.
Nuja, dat doen ze dan misschien wel over een jaar of twintig-dertig – als er
dan nog boekenliefhebbers zijn natuurlijk. Nu moeten ze een tijdje bij mij
blijven en dat lijkt mij een aangenaam vooruitzicht. Misschien niet voor hen –
hoewel, hebben boeken vooruitzichten? – maar dan toch voor mij. Nu nog plaats
vinden in mijn bibliotheek, en dan is alles oké. Misschien moet ik daartoe eerst
een vijftigtal andere boeken ‘afvoeren’?
