471
Links en rechts rijstvelden en water waarin de
overtrekkende wolken zich spiegelden. (11)
472
Toen we naar Genève reden, viel onder donkere wolken
de vroege schemering in. (102)
473
Ik deed mijn ogen dicht, luisterde en stelde me voor
dat we weer door de Camargue reden, rechts en links rijstvelden en water,
waarin de overtrekkende wolken zich onder de hoge hemel spiegelden.
(172)
474
Daarboven, boven de wolken, had Van Vliet
plotseling begrepen dat deze angst zijn dochter met Lévy had verbonden op een
manier die zijn eigen jaloezie er belachelijk en kleinzielig deed uitzien.
(192)
475
In de bus naar huis stelde ik me de rijstvelden van de
Camargue voor en de overtrekkende wolken. (221)
