23 februari 2016
dinsdag
VERANDERING
 |
| © Frank Philippi |
Verandering is er altijd. Je verandert zelf, de mensen in je
omgeving veranderen, die omgeving verandert. De tijd verandert. Dat is
duidelijk als ik op televisie beelden zie die gemaakt werden toen ik nog een
kind was. Het zwart-wit van de jaren zestig, het bruin wegtrekkende
kleurenpalet van de jaren zeventig. Het moet voor mijn kinderen even ver ogen als
de beelden van de jaren twintig en dertig, die in míjn ogen tot een
onherroepelijk andere tijd behoren.
De wereld verandert, maar hij verandert niet altijd even
snel. Hij lijkt lange tijd te hebben stilgestaan, vind ik. Zeker als je het
vergelijkt met de snelheid waarmee nu alles kantelt. De technologie, de
communicatie, het tegen grenzen aanstuiten. Dat alles verandert de mens
grondig. En nu veranderen ook de geesten in opvallend snel tempo. Het gaat
snel. Daar bestaat een woord voor: escalatie. De mensen gaan met
getrokken messen tegenover elkaar staan. Velen zijn gespannen, boos, angstig.
Een groot gevoel van machteloosheid vervangt de onverschilligheid en het
vertrouwen van de tijden waarin alles wél nog evident goed leek te gaan. Het
geloof in de vooruitgang is weg. Het geloof tout court is weg. De mens
heeft enkel nog zichzelf als maat der dingen en hij komt tot de bittere
vaststelling dat dat niet veel is. Niet genoeg. Een paar jaar nog om dood te
maken en hup, het is voorbij.
Wat ik beschrijf, mét zin voor overdrijving want het leven
is natuurlijk veel mooier dan dat, heeft ook met leeftijd te maken. De dingen
veranderen sneller als je ouder wordt. Ze gaan sneller voorbij. Je moet steeds
harder werken om een beetje stilstand af te dwingen. En er blijft steeds minder
tijd over.
Als er een gevoel is dat mij heel sterk bezighoudt, en dat
nieuw is voor mij, dan wel het gevoel dat er voor alles een einde is, en dat
alles rondom mij op dat einde afstevent. Wat we hebben, en vooral de manier
waarop: dat is niet houdbaar. De mensen lopen gespannen, ze zorgen niet genoeg
voor elkaar. En ik vind dat zeker ook van mezelf. Daar gaan brokken van komen. ¶
