vierenvijftig 149

1 maart 2016

dinsdag

INSTAGRAM

Natuurlijk is Instagram maar een gadget. Toch gebruik ik dit middel graag voor een nieuwe oefening. De foto’s die de filters opleveren zijn sfeervol. Ik moet natuurlijk niet overdrijven en het beeld bijvoorbeeld in sepia omzetten of opzichtig inlijsten. Dat ga ik zeker niet doen. Maar een verkleuring als van een oude diapositief, of een sfeervol zwart-wit – ja, dat kan wel iets bijdragen, al is het altijd een gemakkelijke truc. Scherpte heb ik niet van doen, dieptescherpte evenmin. Het gaat om het vierkante formaat, de compositie daarin, een beheerste kleurvoering. En de inhoud speelt natuurlijk ook een rol. Met deze Instagrambeelden wil ik – voor het eerst, eigenlijk – uitdrukken hoe ik mij voel. En de reeks, de opeenvolging, van deze dagelijkse sfeerbeelden heb ik ook op het oog. Het moet iets totaal anders worden dan de dagelijkse foto die ik nog altijd post, zo goed als onafgebroken, nu al bijna twaalf jaar lang. Daar primeren de fotografische en fototechnische kwaliteiten – die ambitie c.q. pretentie heb ik wel. Het gaat meestal om straatfotografie, en een beeldvorming die veel minder subjectief is. Ja, het is wel mijn blik – maar het is een blik die in de eerste plaats registreert wat zich aandient en in die zin levert het toch een objectieve fotografie. Met de Instagramreeks wil ik in mijn ziel laten kijken. Dichter bij het nu blijven ook – en in die zin wordt het ook een soort van journaal.