Dit alles was doorweven met de poëzie van de strijd, met een
zweem van de nabije vrijheid die schuw gloorde als het winters morgenrood. En
met moed, geloof en hoop.
De hele reusachtige Russische laagvlakte keek naar de rode
vuurgloed boven Presnja en wachtte op de overwinning van de revolutionaire
strijders.
Konstantin Paustovskij, Verre
jaren, 157