gisteren 7

220107

▲ Ik kijk met plezier naar kleurencombinaties die zich toevallig aandienen. Vanmorgen het citroengeel en diepblauw van twee boeken die ik aan het lezen ben, in combinatie met het frisse grasgroen van mijn mok. En wat later het voor het ontbijt versneden fruit.

▲ Het aanbod van de privédomein-deeltjes in de koopjesbakken van de Fnac is teleurstellend. De afprijzing is onvoldoende groot om onder de prijs uit te komen van voor de substantiële prijsverhoging die aan mijn aandacht was ontsnapt, zodat ik de indruk krijg dat deze boeken duurder zijn dan ik zou hebben verwacht mochten er geen solden zijn geweest. Gelukkig kan ik met andere wel fraaie aanbiedingen mijn koophonger stillen.

▲ Ik bevind mij nog steeds – samen met mijn min of meer leeftijdsgenoten – in het mijnenveld: ik verneem dat X., amper vijftig of daaromtrent, is getroffen door ‘vroegtijdige dementie’.

▲ Hoeveel keer per minuut gemiddeld zou voetbalverslaggever Eddy Botteldoorn een woord in een ‘euh’ laten uitdijen?

▲ In La La Land moet Mia op een auditie een verhaal vertellen. Een verhaal, om het even welk. Ze krijgt een half minuutje bedenktijd. Welk verhaal zou ik vertellen met het mes op de keel? En u?

 

Er waren bepaalde ritmische trucs die steeds terugkwamen: het veelvuldig gebruik van triolen, het langer aanhouden of later spelen van de tonen dan je zou verwachten, het vormgeven en fluctueren van aangehouden noten, honkerige bromtonen gevolgd door reeksen ijle figuurtjes, het onverwacht stoppen van een frasering, zonder op de grondtoon terug te komen, het fluisteren van commentaar na een uitgesproken statement.

Geerten Meijsing, Veranderlijk en wisselvallig, 159