230126
▲ Met hun halzen vormen de in hun balts elkaar spiegelende zwanen een hart.
▲ Op mijn wandeling langs Stil Ende en Bloedput sla ik een praatje met een oud koppel dat bij het sas de eenden voedert, en met Marleen, die op de hoek van mijn straat haar ramen aan het lappen is.
▲ Het zal wel niet Chabrols bedoeling zijn geweest dat we bij de knullige en slecht geacteerde scènes van zijn Merci pour le chocolat herhaaldelijk in de lach schieten. We kijken de film niet uit.
Bij dit alles is mijn werk niet op hinderlijke wijze stichtend of belerend, noch bevat het iets dat naar apologie zweemt: het vertolkt de gewaarwordingen en gevoelens van een gewoon mens, zij het van iemand die niet geheel goed bij het hoofd is. Maar bestaan er mensen die dat wél zijn?
Gerard Reve in 1986, in de ‘Verantwoording’ bij Verzamelde gedichten (1987), 130
