230115
▲ Op de markt in het oude slachthuis van Kuregem krijg ik de indruk dat alles wat bestaat daar te koop is.
▲ Wie stelt in het gesprek de vragen die nodig zijn om het op gang te houden?
▲ Eén puntje in ons beider curriculum was op een merkwaardig toevallige wijze identiek, maar ik herinner me niet meer wat dat was. En dat hindert me, zoals een *tip of the tongue* irriteert, of een droom die ontglipt.
Niemand lijkt hier sinds het allereerste begin van de aarde ooit te zijn geweest en er ooit iets te hebben verstoord, behalve dat nu een man de bewijzen van zijn bestaan bleef schrijven, zoals wanneer je de ene letter naast de andere zet, om een zin te maken en dan nog een zin – en zo als eerste de mooie witte bladzijde met de sporen van zijn stappen verstoort.Charles Ferdinand Ramuz, De grote angst in de bergen, 133