230122
▲
Ik had haar al voor het begin van de film in dat dikke boek zien lezen, en ook
achteraf bij het drankje dat werd aangeboden in café De Korf: ook toen zat ze
te lezen, zonder zich van de drukte rondom iets aan te trekken. Uiteraard wilde
ik koste wat het kost weten welk boek dat dan wel mocht zijn dat zo haar
aandacht naar zich toe zoog. Gelukkig kon ik het zien toen haar drankje op was
en ze het boek in haar tas stopte, waarbij het voorplat zichtbaar werd:
Papyrus
van Irene Vallejo.
Je zit je af te vragen waarom ik mijn scriptie aan Gezelle
heb gewijd. Jij vindt die hele Gezelle maar een ontzettende rijmelaar, niet? Ik
hoor je denken: O krinklende, winklende waterding… O ja, waterding…!
Walter Van den Broeck, Het
alfabet van de stilte, 50
