vrijdag 20 juni 2014

tour 68



4 mei 2014

dag 6.1


Kwart voor zeven, over een kwartier gaat de boulangerie open. Dan haal ik een knappend verse croissant en een baguette: voor het ontbijt maar ook voor onderweg. Die complet begint wat taai te worden. Voor bij het ontbijt heb ik wat kaas en ook crunch! Eieren kon niet, want die moet je per zes kopen en meenemen kan niet. Ik heb wel een klein potje nescafé gekocht want zonder koffie en route, neen, dat is te veel gevraagd.

Het is mijn laatste verslaving.

Het weer is opgeklaard. Vannacht zag ik sterren en ook vandaag staat er geen wolkje aan de lucht, zie ik door het veluxraam. Tegen acht uur stap ik ‘gezwind’ op de fiets en zet op deze dag des Heren, die ik al vele jaren niet meer vier, mijn zuidwaartse reis verder. Het parcours ziet er gemakkelijker uit dan gisteren. Mijn vrijheid is totaal. Wat wil ik meer? Een beetje gezelschap en aanspraak, ja, dat zou welkom zijn.

Maar dat alleen-zijn maakt deel uit van de oefening! Daardoor zie ik al die vogels, snuif ik al die geuren op (gisteren nog in een dorp op de middag, de onovertroffen geur van biefstuk in de pan), geniet ik van de planten in de berm, de wolken die voorbijschuiven en het alsmaar veranderende landschap. En van de ‘confrontatie met mezelf’.

Maar wat is dat nu, die ‘confrontatie met mezelf’, alsof ik met zijn tweeën zou zijn! Wat is dat toch voor een vreemde, misleidende constructie. Alsof daar voor mijn ogen een ander zou opduiken, met wie ik me dan te verhouden heb? Wat is dat, ‘jezelf zijn’, ‘in evenwicht zijn met jezelf’, ‘vrede hebben met jezelf’?

Misschien moet ik – hoewel er van lezen niet veel in huis komt op deze reis – toch maar eens dat boekje Taoïsme van Patricia de Martelaere, dat ik ook heb meegebracht, eens openslaan. (Ik bracht het mee, alsof ik me er aan verwachtte mij, door de aard der omstandigheden daartoe aangezet, met zulke vragen te zullen bezighouden.)

En nu naar de bakker! Ik zal straks op de fiets eens over deze vragen nadenken.