De reiziger.
Is geen toerist. Laat dit duidelijk wezen.
Paul de Wispelaere kijkt met heimwee terug in 'Het
verkoolde alfabet' naar de tijden dat de landschappen en paden nog niet
aangetast en vervuild waren door toeristen.
Terwijl dat niet meer is dan een kwestie van aantallen.
Het verraadt toch wel de hautaine gedachten van een
elite. Zij wel, de anderen niet.
Ooit was er de 'ontdekkingsreiziger'. Toen de wereld nog
een tabula rasa was. En de media niet groter dan een gazet.
Ondertussen, vermoed ik, kunnen we nog alleen onszelf ontdekken.
A la Proust.
Of zoals Bomans zei: "Reizen is een lastige manier
om thuis te komen."
Getekend,
un
voyageur imaginaire
PS
Als ik mijn ogen toedoe,
ben ik in Honoloeloe.
Jules Deelder
