2 mei 2014
dag 4.5
Twee keer ben ik fout gereden
vandaag. De eerste keer door de raad in te volgen van een jongeman aan wie ik
vroeg of ik op de juiste weg zat voor Marney. (Ik vroeg het hem omdat ik aan de
opeens veranderde windrichting had gemerkt dat er iets mis was, en de weg had
rond de kerk zo’n rare, desoriënterende bocht gemaakt.) ‘Jaja,’ riep hij, ‘toujours tout droit!’ Maar dat was niet
zo en ik keerde terug. Ik had het onaangename gevoel moedwillig de verkeerde
richting te zijn uitgestuurd.
De tweede keer was ik op de
verkeerde oever van de Doubs blijven doorrijden, tot duidelijk werd dat de weg
naar Arc et Senans, waar ik (na 120 kilometer) hoopte aan te komen, wat verderop
onderbroken was. De brug die ik voor mij dacht te zullen aantreffen was er niet
meer. Pas nu drong de volle betekenis ten volle tot mij door van de
waarschuwingsborden, die ik onzorgvuldig gelezen had. Ik vroeg de weg en vernam
dat ik een eind terug moest tot aan de laatste brug die ik voorbijgereden was.
