(…) * (…) *
190812
In Trois Couleurs: Rouge van Krzystov Kieslowski zien we Jean-Louis Trintignant een knorrige gepensioneerde rechter spelen, die het bezoek krijgt van de tuttige Valentine (Irène Jacob). Zij komt hem zijn hond terugbrengen. De rechter reageert onverschillig. ‘Zou u ook zo onverschillig reageren mocht het geen hond zijn maar bijvoorbeeld uw dochter,’ vraagt tuttemie. ‘Ik heb geen dochter,’ antwoordt de man gevat. Negen jaar later wordt – in het ‘echt’ – de dochter van de acteur in een hotelkamer in Vilnius per ongeluk (?) gedood door de frontzanger van de band waar zij deel van uitmaakte, Noir Désir. * (…) * (…) *
190813
(…) * (…) * Op Facebook een hele discussie met VRT-journalist Lieven Verstraete over de manier waarop het journaal het nieuws bracht over de doorbraak in de onderhandelingen over de vorming van een nieuwe Vlaamse regering. Nu ja, doorbraak – men is het er eindelijk over eens geworden dat die onderhandelingen kunnen starten. Verstraete vertoont een merkwaardig acharnement en wil maar niet inzien dat ik het niet over de inhoud van de zogenaamde startnota heb, maar over de manier waarop de VRT daarover verslag heeft uitgebracht. * De fietsrit samen met H., B. en W. naar Aardenburg wordt verstoord door een lekke band, die ons tot omrijden noopt. Zo bereiken we onze bestemming pas tegen de middag. De op Watou geïnspireerde tentoonstelling op verschillende locaties die we er bezoeken is rommelig en vertoont weinig samenhang. Vaak was het niet eens duidelijk waar we de kunstwerken moesten vinden – niet alleen omdat de locaties moeilijk te herkennen waren, maar ook omdat vaak niet duidelijk was of een bepaald voorwerp een kunstwerk was of dan toch misschien een achtergelaten object met een verloren betekenis. Van de werken die we te zien kregen (we bezochten of vonden niet alles), blijven ‘Groove’ van Ann Veronica Janssens, een als verkeersbord vormgegeven verbod ‘Verboden te Lokeren’ (van wie dat is weet ik niet) en de video ‘Sunrise’ van David Claerbout me bij. (…) *
190814
De uitstap naar Aardenburg mondde gisteravond naadloos uit in een maaltijd annex drinkgelag hier bij mij: we troffen S. en B. in het park, en nodigden ook nog J. uit. (…) Met het gezelschap werden de gekende thema’s opgerakeld, de hele avond lang, en werd er veel gelachen en gedronken. Ik fixte in een mum van tijd een spaghetti voor de zeven aanwezigen, we hadden het goed, het was een dag vol vreugde en vriendschap. *
