donderdag 31 december 2015

getekend 182

Het einde van 2015 is bereikt. Morgen begint 2016. Gelukkig maar.

facebookbericht 866



We zijn misschien niet aandachtig genoeg geweest. Omdat het me tegenstaat nu opeens, na al die onachtzaamheid, een liedje van hem te posten, enkel deze verzen. U vindt vast wel waaruit ze komen: "ze lachen met de mooiste dingen / ze lachen wild ze lachen wreed". Dag, Zjef, je koos een vreemde dag om te vertrekken, maar 't is je vergeven.

lijstje 10

van de in 2015 gelezen of herlezen (*), voor mij om de een of andere reden belangrijke boeken (in chronologische volgorde en met links naar teksten die ik het voorbije jaar over die boeken schreef)

Rob Wijnberg, De nieuwsfabriek
David Nicholls, Wij
Stefan Zweig, De wereld van gisteren
Douwe Draaisma, De heimweefabriek
Hugo Claus, De verwondering
John Updike, Een huwelijk in afleveringen
Willy Ronis, Derrière l’objectif de Willy Ronis
Patrick Modiano, Rue des boutiques obscures (*)
Hugo Claus, Het verdriet van België (*)
Benno Barnard, Een hiernumaals
Hugo Claus, Het jaar van de kreeft (*)
Julian Barnes, Arthur & George
Jozef Deleu, Brieven naar de overkant
Lisa Appignanesi, Alles over de liefde
V.S. Naipaul, Proloog voor een autobiografie
V.S. Naipaul, Miguel Street
Robert Walser / W.G. Sebald, De wandeling, Le promeneur solitaire
Julian Barnes, Polsslag
Michel Houellebecq, Onderworpen
Saul Frampton, Speel ik met mijn kat of speelt ze met mij?
Jan Posman, Een brief aan Jack Nicholson
John Cheever, Bijna een paradijs
Michael Foley, Absurde overvloed
Peter Handke, Het uur van het ware gevoel
Milan Kundera, De ondraaglijke lichtheid van het bestaan (*)
Stefan Zweig, Schaaknovelle en andere verhalen
Jef Geeraerts, Tien brieven rondom liefde en dood
Arthur Schopenhauer, Er is geen vrouw die deugt
Michaïl Sjisjkin, Onvoltooide liefdesbrieven
Victor Klemperer, Tot het bittere einde I
Joost Zwagerman, Collega’s van God
Stephan Enter, Grip
James Salter, Lichtjaren
Hans Magnus Enzensberger, De grote volksverhuizing (*)
Joost de Vries, Vechtmemoires
Marc Reynebeau, Apollo’s klacht
Joost de Vries, De republiek (*)
Cees Nooteboom, Labyrint Europa
Marcel Proust, Over het lezen (*)
Jeroen Brouwers, Sisyphus’ bakens

vierenvijftig 81


© Radio 1

24 december 2015

donderdag

De Standaard meldt dat Klara niet meedoet met ‘De Warmste Week’ van Studio Brussel. Alle VRT-zenders doen dat wel, maar Klara dus niet. Op zich geen nieuws natuurlijk, ware het niet dat het ondertoontje in het artikel me niet aanstaat: het is alsof Klara zich moet verantwoorden. Dit zegt wel iets over de collectieve beleving van die hele ‘Music For Life’. Plots is daar een samenhorigheid die – alsnog zonder dwang – aan iedereen lijkt te worden opgelegd. Dat staat me tegen. Het lijkt me belangrijk dat je een onderscheid blijft maken tussen eindejaarspret en caritas. En bovendien hoort liefdadigheid discreet te zijn. Maar goed. Ik maak dus een opmerkingetje op Facebook:

‘Met alle sympathie voor de actie “De warmste week”, maar wie eventjes niet voor georganiseerde liefdadigheid en de daarbij gepaard gaande drukte wenst open te staan, hoeft zich volgens mij echt niet te verantwoorden.’

Daar komen reacties op. Onder andere van een zekere Peter Van Litsenborg, mij niet bekend. Waarna zich het volgende gesprekje ontwikkelt:

Peter Van Litsenborg Met alle sympathie voor degenen die de actie 'De warmste week' maar niks vinden en wie eventjes niet voor georganiseerde liefdadigheid en de daarbij gepaard gaande drukte wensen open te staan. Maar iemand die dit wél oké vindt en er zelfs troost in vindt (zoals sommige mensen die dit jaar een dierbare verloren zijn en nu geld inzamelen voor een organisatie die hen toen heeft geholpen) hoeven zich volgens mij ook écht niet te verantwoorden !!

Pascal Cornet Ik heb de grootste waardering voor al wie zich inzet voor een goed doel, eventueel zelfs al feestend en voor een camera of microfoon. Ik zeg alleen dat je dat niet aan iedereen kunt opleggen. Misschien geven sommigen de voorkeur aan discretere vormen van liefdadigheid of aan helemaal geen liefdadigheid. C'est tout.

Peter Van Litsenborg Wie wordt er iets opgelegd? Je moét niet naar de tv-uitzending kijken of naar de radio luisteren, er zijn andere zenders genoeg. De grote meerderheid van de Vlamingen zal er ook niet aan deelnemen. Het is trouwens 1 week per jaar en heel wat kleinere organisaties worden er enorm door geholpen.

Pascal Cornet Het artikel hierboven was het uitgangspunt: het bijna-verwijt dat Klara niet meedoet was wat mij stoorde – voor de rest moét er inderdaad niets en staat het iedereen vrij om zich ver van alle feestgedruis te verschansen – toch zou ik liever hebben dat dat gedruis iets was dat je moet opzoeken, niet iets waar je voor moet vluchten.

Peter Van Litsenborg Ik heb het artikel ook gelezen en vind dat Klara helemaal niks verweten wordt. Ze geven integendeel aan dat Klara op hun manier meedoen maar wel hun eigen programma behoudt. Ik denk dat het afhangt van je vooringenomenheid ;-) Ik moet ook niets van K3 hebben maar kon een tijdje geleden ook niet naast de zoektocht naar nieuwe zangeresjes kijken. Tendensen worden nu eenmaal door de media overgenomen en gevolgd omdat een breed publiek dit wél wil volgen ... No sweat, morgen ben je weer gerust ;-)

Pascal Cornet Peter, dan is er weer de volgende waan van de dag. En vooringenomen ben ik geenszins. Maar ik ben het ondertussen wel gewoon dat verwijt te krijgen, al dan niet met smiley ernaast: het is de prijs die je betaalt als je je niet wenst te conformeren met 'tendensen die door de media worden overgenomen ten behoeve van het brede publiek'. Maar goed, nog een prettige kerst toegewenst, en dank voor de reactie.

Peter Van Litsenborg Dank voor de deftige discussie, het is soms al eens anders op deze media. Voor jou ook prettige feesten en een Music 4 Life-vrij 2016 ;-)

Pascal Cornet 2016 hoeft voor mij niet MFL-vrij te zijn. Wens mij toe dat er volgend jaar nog ontsnappingsmogelijkheden blijven bestaan voor de 366 wanen van de dag. ¶

wolken 1738-1739



wolkenfragmenten uit Cees Nooteboom e.a., De atlas van Nooteboom

1738
Uit het aantal verdiepingen leidt hij af dat hij kennelijk in een wolkenkrabber terecht is gekomen, iets dat hij bij het binnenkomen niet gemerkt had, maar hij besluit zich daar niets van aan te trekken en bij Costa Rica uit te stappen. (136)

1739
(…) als er mannen bestaan die hun vrouw aanzien voor een hoed (Oliver Sacks), waarom zou dan ook de tragische Funes niet kunnen bestaan, die in het verhaal van Borges (‘Het onverbiddelijke geheugen van Funes’) geen enkele wolk kon vergeten die hij ooit voorbij had zien drijven, die zich elke schaduw tegen de muur, elke bewegende tak die hij ooit gezien had moest blijven herinneren tot de dood erop volgde? (139)