wolkenfragmenten uit Ton Lemaire, Met lichte tred
3869
(…) en vertrek streek de zeewind langs ons als onzichtbare kussen op ons gezicht, was er de hemel die met voortjagende wolken goudpoeder uitstrooide, de opkomende maan, de sterren die zich vertoonden. (Lemaire citeert Gustave Flaubert, 33)
3870
I wandered lonely as a cloud. (Lemaire citeert Wordsworth, 63)
3871
All things have a soothing effect; the very clouds and mists brood over me. (Lemaire citeert Thoreau, 69)
3872
Lopende betekende voor hem ‘leven met de wolken en de wind’, in het besef van de vergankelijke schoonheid van de dingen en er zich desondanks in thuis voelen en ervan genieten. (Lemaire citeert Bashō, 180)