wolkenfragmenten uit André Aciman, Alibi’s
2666
‘Op sommige dagen kun je
hiervandaan het uiterste puntje van Monte Carlo zien. Maar vandaag is het geen
goede dag. Het kan gaan regenen,’ zegt ze, wijzend naar samenpakkende wolken. (70)
2667
De stad die haar adem inhoudt, de wolken
taxeert. (185-186)
2668
Genietend van elke stap van deze
kostbare wandeling zal ik me voelen zoals u op het platteland als er een wolk
voor de maan schuift en u elke spier in uw lichaam ontspant; u smeekt de wolken
om niet meer te bewegen, om de maan nog wat langer te verbergen, en beseft op
dat moment ineens hoe geweldig het is om zo compleet alleen te zijn. (191)
