143 – Opiniepeiling. Als er nu verkiezingen zouden zijn,
stemt bijna 2 op de 5 Vlamingen extreemrechts. En Francken is de populairste
Vlaamse politicus. Word maar eens wakker met zo’n nieuws. En alsof die twee
eerste nog niet erg genoeg zijn, dan is dit het allerergste derde: 2 op de 3
Vlamingen is het eens met Franckens huiszoekingenbeleid, dat de mogelijkheid inhoudt
om bij mensen die vluchtelingen onderdak verschaffen binnen te vallen. Een van
mijn Facebookcontacten noemt dit beleid fascistisch. Ik denk dat hij gelijk
heeft. Het roept in elk geval nare associaties op: Francken op zoek naar Frank in
een gat achter een kleerkast.
Ik probeer het niet tot me te laten doordringen. Het schaadt
me. Het maakt me vuil. Ik duw het van me weg. Ik ben een Vlaming en ik schaam
me daarvoor. Straks zit ik op de trein. Van die mensen die daar ook op zitten,
samen met mij, zullen één op de drie, zijn twee op de drie… Ik kan dit niet
bevatten. Ik kan dit niet aanvaarden.
Ik zie op Facebook reacties van mensen die me na aan het
hart liggen omdat ze vaak zoveel moois posten, intense dingen die voor mij –
ook al ken ik hen niet persoonlijk – onweerlegbaar duidelijk maken dat zij
goede mensen zijn. (Ik geloof nog altijd in dat verbond tussen het schone en
het goede. Behalve architectuur en Ernst Jünger hebben de nazi’s
artistiek gesproken nauwelijks iets interessants voortgebracht.) Ik zie hoe die
mensen hun wanhoop uitschreeuwen. Hoe ze op het punt staan het op te geven. Ze
vragen zich ook af hoe ze moeten omgaan met zo’n verdwazing, met zo’n onwil?
Dan ga ik – naar aanleiding van iets anders – in discussie
met een Facebookcontact dat ik interessant vind omdat hij mij vaak iets leert
over wat zich buiten mijn ‘bubbel’ bevindt. Hij vindt het heel normaal dat
marketingpraktijken de politieke agenda bepalen. Wanneer ik dat cynisch noem,
noemt hij mij naïef. (En ik denk: net zoals er een verbond bestaat tussen het
goede en het schone, bestaat er een verbond tussen marketing en het kwade.)
Hier volgt onze conversatie:
Pascal Cornet Ik
vind dat marketeren met politiek cynisch. Alsof het om tandpasta gaat en niet
om ideeën voor een goede en zo mogelijk betere wereld.
Marc Ernst En ik
vind je zienswijze in deze enorm naïef. Om niet te zeggen anachronistisch en
archaïsch. Become real man. Het is door dergelijke wereldvreemdheid dat links
in de lappenmand ligt. Ben echter niet zeker of ik daar moet om treuren.
Pascal Cornet Ja,
dat wist ik dat je mij naïef zou noemen. Natuurlijk. Zo naïef ben ik nu ook
weer niet dat ik dát niet weet, dat jij mij naïef vindt. Maar dat is het nu
juist: liever naïef dan cynisch. U bent cynisch, mijnheer Ernst. 't Is precies
hetzelfde wat De Roover tegen Kristien Hemmerechts zei in De Afspraak: 'Welkom
in de échte wereld'. Welnu, ik wil geen De Roover zijn. En ook geen Ernst – al heb
je natuurlijk in zogenaamde échte wereld waarin we leven overschot van gelijk.
Helaas.
Marc Ernst als
jij denkt dat linkse partijen niet aan electorale marketing doen, ben je nog
naïever (en slechter geïnformeerd) dan ik dacht. De PVDA heeft al jaren
geleden, in congresteksten, het belang van aan marketing te doen, op
professionele wijze, expliciet onderkent en er nadien organisatorisch gevolg
aan gegeven. Niet lang geleden namen ze zelfs een communicatiebureau zo goed
als over (benoemden er tevens twee van hun getrouwen tot bestuurders).
Pascal Cornet
Waar heb jij gelezen dat ik zeg dat linkse partijen niet aan electorale
marketing doen? Tuurlijk doen ze dat. En dat vind ik even cynisch.
En voor het geval je het niet goed zou begrepen hebben, Marc
Ernst: als we de politieke programma's, links of rechts dat doet er niet toe,
laten schrijven door marketeers, dan gaat de wereld zéker naar de kloten. Zeg
het dan, als het dát is wat je wil. Dan weten we tenminste wat de prijs is van
dat cynisme.
Marc Ernst dat je
zo naïef en wereldvreemd bent durfde en kon ik niet bevroeden. Het is m.a.w.
hopeloos. Maar goed dat de linkse partijen met weinig of geen rekening houden
om opvattingen, in casu die over marketing, als de jouwe. Want dan zouden ze
helemaal niets meer betekenen, geen enkele toekomst meer hebben. Ik gun je het
genoegen van maagdelijkheid en wereldvreemdheid. Maar zou je toch willen
aanraden om eens Niccolò Machiavelli te lezen. Amongst other.
Pascal Cornet
Dank u voor het gunnen en voor de tip, Marc. Veel plezier in uw wereld! Maar ik
blijf u volgen hoor! Al was het maar om op de hoogte te blijven van hoe de
wereld eruitziet waarvan ik inderdaad geen deel wens uit te maken. Mijn tip
voor u: kijk op tijd uit voor ijsbergen. En mocht u deel uitmaken van het
orkest: blijf vooral spelen!
