wolkenfragmenten uit Julian Barnes, Over het Kanaal
2553
En daarna zou in die ene tel dat
een vochtig oog knipperde de opening tussen de bomen toegaan en het gemaaide
gras verdwijnen, zou een felle, indigokleurige wolk de zon bedekken en
zou de geschiedenis, de vulgaire geschiedenis, de dagelijkse geschiedenis,
alles vergeten. (124)
2554
De D-weg klom steil omhoog naar een
barrière van mist of lage wolken. (132)
2555
Ik was beducht voor die mistige wolk,
maar de zachte oktoberzon moet hem hebben weggebrand. (139)
